Zorggroepen zijn groot sterk en volwassen geworden, echter wat moeten ze nu gaan doen nu de belangrijkste DBC (Diabetes, CVRM en COPD/Astma) zijn ingevuld. Er rijzen nu 2 strategische vragen: 1) neemt de zorggroep niet te veel risico over van de zorgverzekeraar, waardoor het rendement daalt en het risico stijgt en 2) Welke paden kan de zorggroep anno 2013 inslaan.
Eerste strategische vraag: Neemt de zorggroep niet te veel risico over van de zorgverzekeraar, waardoor het rendement daalt en het risico stijgt
Het primaire doel voor huisartsen om zich aan te sluiten bij zorggroepen was/ is om gestructureerde en gestandaardiseerde zorg in een DBC aan te kunnen bedienen. Zorggroepen hadden ten doel contracten af te sluiten met Zorgverzekeraars. Om een zo goed mogelijk prijs uit te onderhandelen was de gedachte om een zo’n groot mogelijke groep huisartsen aan zich te binden waardoor de machtspositie ten opzichte van de zorgverzekeraar zou versterken. Hoewel dit een gangbare strategie was, met uitzondering van het zuiden van het land, leverde dit een zeer heterogene achterban op met veel verschillende gewoonten en eisen (ook omdat men zich een soort van vanzelfsprekend regionaal organiseerde en niet op criteria als wijze van werken of ambities?). Dit heeft als vervelende consequentie dat strategische beslissingen op laagste consensus nivo kunnen worden genomen, waardoor afwijkende, innovatieve of niet traditionele strategieën uitblijven. Immers de gehele achterban of de grote meerderheid moet akkoord gaan met belangrijke beslissingen. Kortom dit betekent dat een directeur van een zorggroep dat hij/zij op eieren moet lopen.